Back @ Mikumi

Het is alweer even geleden dat we iets gepost hebben en dat kwam door onze vakantie. 

Begin April zijn we begonnen met reizen in Tanzania. Lotte (stagiaire van het ziekenhuis) ging de eerste week ook met ons mee. We zijn afgereisd naar Arusha, een wat grotere stad in Tanzania. De stad ligt aan de voet van de Mt. Meru. Hier hebben we rondgelopen en hebben we veel lokale winkeltjes bezocht. Ook zijn we naar de Masai markt geweest. 

Vanuit Arusha konden we ook een aantal activiteiten doen. Zo hebben we het nationale park Tarangire bezocht. Hier hebben we een safari gedaan waarbij we de leeuwen hebben gespot!! Natuurlijk hebben we ook veel andere dieren gezien zoals als honderden olifanten, giraffen, zebra's, buffels, struisvogels, waterbokken en nog veel meer. 

Ook hebben we een 2 daagse trip gemaakt. We zijn gestart bij een rondleiding over een koffieplantage. Daar lieten ze ons zien hoe ze de koffiebonen plukken en wat dan het proces is naar de echte koffie toe. Daarna zijn we naar een waterval gelopen. Dit water kwam vanaf de Kilimanjaro (de hoogste berg van Afrika en tevens de hoogste alleen staande berg van de wereld). Het water was ijskoud dus hebben we maar besloten om er niet in te gaan zwemmen. Hierna zijn we vertrokken richting een campingplek aan hotsprings. Daar hebben we onze tentjes opgezet en hebben we rond een kampvuur gegeten. 's Ochtends hebben we gezwommen in de hotspring. Het water was niet zo warm als we dachten maar het had wel een aangename temperatuur. Ook was het water helder blauw wat prachtige foto's opleverden. Tijdens het zwemmen kregen we een gratis spa behandeling door de vele knabbelende visjes. 

Na dit avontuur zijn we afgezet in Moshi. Een andere wat grotere stad van Tanzania die aan de voet ligt van de Kilimanjaro. Ook hier hebben we de stad afgestruind naar leuke winkeltjes en hebben we de Kilimanjaro bewonderd. Helaas hebben we alleen het topje kunnen zien maar er waren nog andere kansen om hem helemaal te bewonderen. 

Helaas moesten we in Moshi afscheid nemen van Lotte die zelf een week ging genieten in Egypte bij familie.  

Omdat ons visum maar 90 dagen geldig is, was het de bedoeling dat we tijdelijk het land zouden verlaten. We zijn gaan reizen naar Kenia. Nieuw land, nieuwe plekken en nieuwe avonturen. Door de enorme drukte bij de grens en door de Afrikaanse leefstijl (pole pole, wij hebben de klok, zij hebben de tijd) kwamen we pas 's avonds aan bij ons guesthouse Treehouse bij Lake Naivasha. Dit bleek letterlijk een boomhut te zijn (zie foto). Zoals ook een boom in beweging blijft ging onze boomhut bij elke beweging op en neer. Sanne dacht zelfs dat we naar beneden zouden storten. 

Om te bewijzen dat we niet alleen lui aan het zwembad konden liggen in onze vakantie, hebben we veel actieve dingen ondernomen. Zo zijn we begonnen met het bewandelen van een kloof. De berggeitenclub koos ervoor om een wandeling te maken van 3 tot 4 uur samen met een gids. Het begon met een prachtig uitzicht van bovenaf de kloof in. Het eerste obstakel was er al na 2 min. Onze prachtige bergschoenen moesten uit i.v.m diep water. Na veel moeite en improvisatie voor handdoeken (Manons vest) konden we verder lopen. Het tweede obstakel was het omhoog klimmen met een touw. Als derde obstakel vonden wij dat de gids zijn werk niet helemaal goed deed. We waren al 4 uur onderweg en nog steeds niet bij het eindpunt. Ook vond hij het wel een goed plan om te kijken of het veilig was om ergens naar beneden te gaan. Lees: glijden van een afgrond. Maar meneer was al beneden voordat hij door had dat het niet echt een strak plan was. Maar kon hij ofcourse niet meer terug omhoog en moesten wij via de zelfde weg naar beneden. Waarschijnlijk vond de gids het ook wel een goed idee als we nog actiever deelnamen aan deze wandeling. Met veel moeite kwamen we allemaal beneden. Na ongeveer 5 uur zagen we dan toch eindelijk het eindpunt. Uitgeput hebben we gewacht op de taxi terug en hebben we nog wat dieren kunnen spotten in het park. 

Omdat we 5 uur lopen in de hitte nog niet genoeg vonden, zijn we de dag erna een lang stuk gaan fietsen rondom het meer. Na ongeveer 10 minuten stonden er een aantal giraffe pal langs de kant van de weg. Heel gaaf om deze bijzondere dieren op zo'n afstand te mogen zien. Na zo'n 20 km kwamen we bij een plek om te lunchen. Deze plek was niet zo schoon als ons verteld was. Door het regenseizoen stroomt al het afval van de berg naar beneden naar de rand van het meer. Maar we zagen wel op 10 meter afstand een aantal nijlpaarden in het water liggen. Helaas lag hier ook een groot overleden nijlpaard bij wat een zielig gezicht gaf. Volgens de bevolking was hij waarschijnlijk overleden door gebrek aan eten. Verder zagen wij ook een groene slang, pelikanen, ibissen, roofvogels en nog veel meer. Hierna hebben we de 20 km terug gefietst door de bergen en konden we opgepropt in een Matatu (minibus) terug naar het guesthouse. Omdat wij ongeluk hebben met het vervoer begaf dit busje zich op helft van de route. Er werd nog geprobeerd de bus aan te duwen (wij als vrouwen mochten gelukkig blijven zitten) maar dit was tevergeefs. We werden langs de kant van de weg gezet en moesten het zelf maar uitzoeken. We kregen niet eens ons geld terug. Gelukkig kwam er na een tijdje een ander busje aan en konden we onze weg voortzetten. Eenmaal terug in Naivasha zijn we opzoek gegaan naar een goede plek om te eten. Op advies van onze eerdere taxichauffeur zijn we gaan eten bij Mothers Kitchen. Nog nooit hadden wij zo goedkoop gegeten (€1,90 p.p). 

Dat weekend erop zag Caro een kans om haar Twentse vriendin op te zoeken die zelf in Uganda stage loopt. Zij hebben elkaar gevonden bij Lake Nakuru. Daar hebben ze leuke activiteiten gedaan en vooral lekker bijgepraat en de gemiste alcoholische drankjes ingehaald. 

Na het weekend waren we weer herenigd en hebben we onze reis voortgezet naar Oloitokitok, een plaatsje vlakbij Lake Amboselli en aan de voet van de Kilimanjaro. Na natuurlijk weer een hoop ongeluk met het vervoer, zoals 4 uur wachten tot het MINIbusje vol zat, kwamen we 's nachts aan bij het guesthouse. Omdat het allemaal nog niet genoeg tegen had gezeten, stonden we ook nog eens voor een dichte poort. Iedereen leek al te zijn gaan slapen. Met behulp van de politie en vrienden van de buschauffeur hebben we de mensen wakker weten te krijgen. Als kers op de taart wisten ze niet eens dat we kwamen, gelukkig konden we daarna wel in een bed slapen. We besloten om ons verblijf in Kenia met 1 dag te verkorten. De laatste dag daar hebben we de Kilimanjaro volledig kunnen zien. Ook hebben we de Kilimanjaro in alle ochtendglorie gezien (6 uur 's ochtends) waardoor het een mooie rode gloed kreeg. Hierna zijn we weer terug gereisd naar Moshi. Hier zijn we rustig bijgekomen en hebben we zelfs nog deelgenomen aan een Trivia Night. Over onze eindplek treden wij niet in detail maar Manon heeft wel een fles alcohol voor ons weten te scoren bij het lootjes trekken. 

Als laatste weekend gingen we naar Iringa om daar de verjaardag van Lotte te vieren. Na NATUURLIJK weer een hoop ongeluk met het vervoer (ongeveer 17 uur) kwamen we weer 's nachts aan. Hier hebben we Emma ontmoet, een vriendin van Lotte en tevens een student verpleegkunde. In Iringa hebben we rondgekeken en weer wat winkeltjes bezocht. In de avond hebben we heerlijk Italiaans gegeten met op de achtergrond Italiaanse muziek. Ook al worden hier verjaardagen niet gevierd, toch hebben wij op zijn Nederlands Lotte haar verjaardag gevierd met slingers, taart en cadeautjes. 

Zondagavond waren we weer terug in Mikumi en dat voelde wel een beetje als thuiskomen. Nu hebben we 5 weken stage in het vooruitzicht. 

I.v.m kosten doen wij niet altijd dezelfde activiteiten. Mocht je nou specifiek willen weten wat ieder heeft gedaan, kun je ons altijd een berichtje sturen. 

Lieve groetjes van ons en tot snel(?)!