Sometimes things don't go the easy way.

29 maart 2017 - Mikumi, Tanzania

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties die wij ontvangen op onze blog! Vorige week hebben wij een video geplaatst over onze eerste indrukken hier in Tanzania. Jullie kunnen deze vinden onder het kopje video's.

Omdat vorige week de week nogal anders is verlopen hebben wij geen reisblog geschreven. Laura moest onverwacht terug naar huis i.v.m. het overlijden van een familielid. Dit zorgde ervoor dat de week wat anders liep dan anders.

We hebben deze week een rondleiding gehad door het ziekenhuis van Lotte(stagiaire verpleegkunde in het ziekenhuis). Daar hebben we alle afdelingen bekeken waarbij de leukste natuurlijk de babyafdeling was.(zie foto's)  Het ziekenhuis zag er minder arm uit dan dat we hadden verwacht maar het was wel apart om te zien dat alle ziektebeelden allemaal door elkaar op 1 afdeling lagen. Dus op het moment dat iemand een besmettelijke ziekte heeft, heeft de hele afdeling kans op besmetting. In grote drukte worden de bedden dubbel bezet. Pasgeboren baby. Pasgeboren baby

We hebben wel nog veel lessen kunnen geven en dat gaat nog steeds allemaal goed. Aankomende weken gaan we ook wat lessen geven in de wat hogere klassen. Daarnaast komen we ook nog bij de kleuters om spelletjes te spelen. 

Hinkelpad met de kleuters.Standard 2 (groep 4)

Ook al zijn we in een wat armer land, tot nu toe hebben we dat nog niet op alle gebieden helemaal ervaren. We hebben internet en dagelijks contact met het thuisfront. Nu past dat natuurlijk totaal niet bij het beeld wat je hebt van Afrika (leven op de savanne tussen de olifanten) maar vinden wij dit toch best wel prettig. Tot op het moment dat er ineens geen contact meer gelegd kon worden. Er was geen internet. Door het slechte weer was er totaal geen verbinding te krijgen op onze dure smartphones. In eerste instantie hadden we geen internet bij het hotel en dat vonden we al een beetje raar. Maar toen we terug kwamen bij het guesthouse bleek dat we daar ook geen internet hadden. Ik hoor u denken: PANIEK. Maar dat viel reuze mee. We vonden het natuurlijk jammer dat we het thuisfront niet konden bereiken en we hoopten dat iedereen zich niet al te veel zorgen zou maken want tot dit gebeurde hadden we dagelijks contact. Ook wisten we niet hoelang het ging duren. Dus hebben we ons vermaakt met onze nieuwe hobby: kaarten. Nadat 1 persoon de rest meerdere malen had verslagen(we noemen geen namen...) waren we wel toe aan een ander kaartspel, met dank aan Lotte. Gelukkig kwam daarna ook het moment van de verlossing, 's avonds laat ging het internet het weer doen. Alle bezorgde mensen thuis op de hoogte gebracht en alles was weer goed. Dus bij deze: het kan zijn dat we niet reageren maar dan hebben we gewoon geen internet!! 

Wel zijn we verder gegaan met plannen van onze vakanties en van tripjes in het weekend. Zo staat er voor aankomend weekend een safari op de planning in het National park Mikumi. Hierover meer in ons volgende blog.  

Heel veel lieve groetjes, 

Manon, Laura, Sanne en Caro 

Foto’s

3 Reacties

  1. Margriet:
    30 maart 2017
    Leuk dames. Ik zie dat de kinderen bij jullie ook met het hoofd op de bank liggen.... Net als hier soms.

    groetjes
  2. Yvonne Peters:
    1 april 2017
    Hoi Manon en studiegenoten, geniet samen van deze geweldige tijd. Het lijkt mij wel raar als je het thuisfront niet kan bereiken.
  3. Anne:
    2 april 2017
    Leuk om te lezen! Bijzondere foto's van de kinderen op school. Wat een verschil met hier ja. Mooie safari hebben jullie gemaakt zeg, super om mee te maken! Heel veel plezier en succes nog!! Grts Anne